Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε από τον Σκουφά , τον Τσακάλωφ και τον Ξάνθο οι οποίοι ήταν τέκτονες ( μασόνοι ).
Η Εταιρεία αποτελείτο από 7 τάξεις, των Βλαμηδων ή αδελφοποιτων, των Συστημενων , των Ιερέων, των Ποιμένων, των Αρχιποιμενων, των Αφιερωμένων, και τέλος των Αρχηγών των Αφιερωμένων.
Στη πρώτη τάξη των Βλαμηδων ή αδελφοποιτων έπρεπε οι κατηχούμενοι να αποδεχθεί την αδελφοποίηση όλων των Ελλήνων. Η αδελφοποίηση ως Τέτη ήταν παλιό Ελληνικό έθιμο που το σεβόταν και οι Τούρκοι. Στη Στερεά Ελλάδα γίνονταν αδελφοποιήσεις ανάμεσα σε Ρωμιούς και Μουσουλμάνους, στην Μακεδονία ελέγοντο Μπρατιμοι. Οι Αλβανοί λέγονταν Βλαμηδες όπου από εκεί προήλθε και η ονομασία της κατώτατης τάξης των Φιλικών. Ο κατηχουμενος επερνε όρκο πάνω στο Ευαγγέλιο και επαναλάμβανε 3 φορές τον όρκο.
Στη 2η τάξη οι Συστημενοι έφεραν έγγραφο που ονομάζονταν συστατικό των ιερέων. Αυτό το έγγραφο είχε το σημείο του σταυρού και μια ανεστραμμενη ημισέληνο που συμβόλιζε τη πτώση της Οθωμανικής αυτοκράτοριας. Ο συστημένος ορκίζονταν να μισεί τον εχθρό της πατρίδας και να πολεμήσει για αυτήν.
Η 3η τάξη ήταν ανώτερα τάξη της Εταιρείας. Ελέγοντο ιερείς ενώ δεν ήταν κληρικοί. Ο συστημένος υποβάλλονταν σε μακρά ψυχολογική εξέταση που λέγονταν εξομολόγηση. Ο συστημένος έπρεπε να αποκοπεί από όλους τους φίλους και συγγενείς και να προσκολληθεί στην Εταιρεία για να γίνει ιερέας. Στη δεύτερη συνάντηση ο Συστημένος έρχονταν το βράδυ με ένα κίτρινο κερί και θα έμενε όλη μέρα μόνος σε ένα δωμάτιο χωρίς να μιλήσει και χωρίς σοβαρή εργασία. Εκεί ορκίζονταν στο όνομα της Αλήθειας,της Δικαιοσύνης και του Υπέρτατου Όντος και ότι ήταν έτοιμος να θυσιαστεί. Η μύηση συνεχίζονταν και τη τρίτη μέρα. Ο κατηχητής τοποθετούσε μια εικόνα πάνω σε ένα τραπέζι και άφηνε το κίτρινο κερί ενώ άναβε λευκά κεριά. Και ρωτουνταν αν ήθελε να γίνει ιερέας.Αν έλεγε ναι τότε άναβαν και το κίτρινο κερί και τον έδεναν με όρκο.
Οι ποιμένες τώρα ήταν ανώτεροι βαθμοί στην Εταιρεία και οι Αρχιποιμενες ανώτεροι των Ποιμένων. Οι αφιερωμένοι είχαν ιδιαίτερο όρκο. Αλλά ο όρκος των Ιερέων περιείχε ζωηροτερες εκφράσεις. Όπως ότι ορκίζεται ενώπιον του αληθινού Θεού οικειοθελώς.Οτι θα είναι πιστός στην Εταιρεία για πάντα. Να μην φανερώνει το παραμικρό σε κανέναν. Να μην γίνει μέλος σε άλλη Εταιρεία και να μην έχει κανένα δεσμό. Να έχει μίσος αδιάλλακτο εναντίον των τυραυ της πατρίδας,των οπαδών και των ομοφρονων με αυτούς.
.
.
Να προσέχει την διαγωγή του και να είναι ενάρετος. Να έχει ευλάβεια στην θρησκεία του χωρίς να καταφρονεί άλλες. Να συντρέχει τον ασθενή, τον δυστυχή και τον αδύνατο. Να σέβεται ώρα έθιμα, τα κριτήρια και τους διοικητές του τόπου στον οποίο διατριβει.
Filed under: ΙΣΤΟΡΙΑ |
Σχολιάστε